Η σύνθεση του κύκλου «Μαουτχάουζεν» έγινε το Γενάρη του 1966, όταν ο Ιάκωβος Καμπανέλλης παρουσίασε τα ποιήματά του στο σπίτι του συνθέτη.

Ο ελεγειακός χαρακτήρας του έργου οδήγησε τον Θεοδωράκη σε αναζήτηση νέων χρωμάτων σε σχέση με κείνα που δεσπόζουν έως τότε στις ηχογραφήσεις του. Έτσι δεν χρησιμοποίησε μπουζούκια, τα οποία αντικατέστησε με ηλεκτρονική κιθάρα και πρόσθεσε βιολοντσέλο, φλάουτο και τύμπανα. Αυτό το νέο ορχηστρικό χρώμα ταίριαζε απολύτως με τη χροιά της φωνής της Μαρίας Φαραντούρη, που ουσιαστικά με τον κύκλο αυτόν έκανε την είσοδό της στο τραγούδι. Μια είσοδο ομολογουμένως εντυπωσιακή, αφού η πρώτη παρουσίαση του «Μαουτχάουζεν» σε κεντρικό θέατρο της Αθήνας υπήρξε αρκετή για να την καθιερώσει ως τη μεγαλύτερη ελληνίδα τραγουδίστρια της εποχής μας. Γεγονός που ήρθαν να επιβεβαιώσουν εκτός από το ελληνικό κοινό και το ξένο, καθώς και μερικοί από τους πιο έγκριτους κριτικούς του κόσμου.