Από τις Μαύρες Παναγιές της Αφρικής και τις Ινδιάνες Παναγιές της Καραϊβικής και της Λατινικής Αμερικής, στα ελληνικά και κυπριακά μοιρολόγια της Θεοτόκου, στους λαϊκούς θρήνους της Κορσικής, της Σαρδηνίας και της Αρμενίας, στις ιταλικές ταραντέλες για την Παναγία και τους ισπανικούς μεσαιωνικούς ύμνους για την Παρθένο Μαρία.

Περνώντας από το μοιρολόι της μάνας στην προσδοκία της Ανάστασης και στην ανάταση των πασχαλινών ύμνων, το ταξίδι αυτό μας υπενθυμίζει το βαθύτερο τελετουργικό περιεχόμενο των ημερών

«Για τη λαϊκή παράδοση (κοσμική και θρησκευτική) –όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε όλο τον κόσμο, όπου υπάρχουν Χριστιανοί– η περίοδος του Πάσχα δεν είναι απλώς μια θρησκευτική επέτειος αλλά μια ζωντανή επανάληψη του Θείου Δράματος, όπου με θεατρικό και δραματικό τρόπο γίνεται η πλήρης αναπαράστασή του με τη συμμετοχή όλων των μελών της κοινότητας και προεξάρχουσες –δικαιωματικά– τις γυναίκες.

«Οι Παναγιές του κόσμου»: Ένα μουσικό προσκύνημα
Την αίσθηση αυτή μας μεταφέρουν η Σαβίνα Γιαννάτου και οι Primavera en Salonico μέσα από ένα γοητευτικό μουσικό ταξίδι σε τόπο και σε χρόνο: Ελλάδα, Κύπρος, Αρμενία, Λίβανος, Ιταλία, Κάτω Ιταλία (Ελληνόφωνοι και Αρβανίτες), Κορσική, Σαρδηνία, Ισπανία. […]

Περνώντας από το μοιρολόι της μάνας στην προσδοκία της Ανάστασης και στην ανάταση των πασχαλινών ύμνων, το ταξίδι αυτό μας υπενθυμίζει το βαθύτερο τελετουργικό περιεχόμενο των ημερών: Τη μετάβαση από το θάνατο στη ζωή, από τον χειμώνα στην άνοιξη!» γράφει ο Λάμπρος Λιάβας, καθηγητής εθνομουσικολογίας στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών.