Θκληρή καρδιά, γιατί να θ' αγαπήθω; Αυτό αναρωτιέται αναστενάζοντας ο ερωτευμένος Θανασάκης, ενώ ταξινομεί τις πέτρες της συλλογής του. Αλίμονο, η καρδιά της Σίσσυς είναι σκληρή σαν πέτρα κι αυτή την πέτρα δεν θα την αποκτήσει ποτέ. Όμως δεν απελπίζεται, συνεχίζει να τρώει με αμείωτη όρεξη τις λατρεμένες του τηγανητές πατάτες, να παίζει με τον φίλο του τον Χάρη, να βάζει σε μπελάδες τον καλό Αποστόλη και να ταλαιπωρεί μέχρι εξοντώσεως τον περιπτερά της γειτονιάς του. Γιατί ο Θανασάκης είναι πολύ δύσκολος πελάτης. Για να αγοράσει μια τσιχλό...