Ο Πολυχώρος Περίπλους και ο ΚΥΚΛΟΣ 
σας προσκαλούν σε μια βραδιά αφιερωμένη στο νέο βιβλίο της 

Ιωάννας Καρυστιάνη
«Χίλιες Ανάσες»

Το βιβλίο θα παρουσιάσουν οι Μιχάλης Κρητικός (Υπάλληλος Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου - Νομικός) και Μαρία Πατακιά.

Η συγγραφέας θα συνομιλήσει με το κοινό και θα υπογράψει τα βιβλία της. 

Λίγα λόγια για την συγγραφέα
Η Ιωάννα Καρυστιάνη γεννήθηκε στα Χανιά το 1952 από Μικρασιάτες γονείς. Σπούδασε νομικά. Δούλεψε ως σκιτσογράφος. Βιβλία της: Με γκρι και γκρίζο, σκίτσα (Εκδόσεις Αίολος, 1985), Ένα σκίτσο στο τσεπάκι, σκίτσα (Εκδόσεις Αίολος, 1987), Η κυρία Κατάκη, διη­γήματα (Εκδόσεις Καστα­νιώτη, 1995), Μικρά Αγγλία, μυθιστόρημα (Εκδόσεις Καστανιώτη, 1997), Κουστούμι στο χώμα, μυθιστόρημα (Εκδόσεις Καστανιώ­τη, 2000), O άγιος της μοναξιάς, μυθιστόρημα (Eκ­δόσεις Kαστανιώτη, 2003), Σουέλ, μυθιστόρημα (Εκδόσεις Καστανιώτη, 2006), Τα σακιά, μυθιστόρημα (Εκ­δόσεις Κα­στανιώτη, 2010), Καιρός σκεπτικός, διηγήματα (Εκδόσεις Καστανιώτη, 2011), Το φαράγγι (Εκδόσεις Καστανιώτη, 2015), Χίλιες ανάσες (Εκδόσεις Καστανιώτη, 2018). Έχει επίσης συνεργαστεί στο σενάριο της ταινίας «Ψυχή βαθιά» του Παντελή Βούλγαρη (Εκδόσεις Καστανιώτη, 2009) και έχει γράψει τα σενάρια των ταινιών «Nύφες» (Eκδόσεις Kαστανιώτη, 2004), «Μικρά Αγγλία» και «Το τελευταίο σημείωμα» του ίδιου σκηνοθέτη.

Λίγα λόγια για το βιβλίο
Κουμπί, κούτελο, τάφος, Βράχος ασκήσεις για δυνατούς λύτες. Ήταν όντως αινίγματα ή ο άγριος θάνατος την είχε κλονίσει τόσο που έχανε το νόημα του τετέλεσται και το μέτρο των τετελεσμένων;

Άγγιξε το άσπρο πουκάμισο του Στέλιου, άπλυτο από το καλοκαίρι. Μύρισε λαίμαργα τις κιτρινίλες του ιδρώτα του στις μασχάλες, φίλησε τον γιακά σαν να φιλούσε τον λαιμό του.

Εσένα, δεν έχω σκοπό να σε μπουγαδιάσω, ψιθύρισε κι αμέσως μετά κόλλησε στον καθρέφτη.

Λαχταρούσε να βρει κατάφατσα εκεί το πρόσωπο του άντρα της, να δει τα ματόκλαδά του να παίζουν, τις φλέβες του λαιμού να φουσκώνουν και να ξεφουσκώνουν ολοζώντανες.

Θα ακουμπούσε τα δάχτυλά της στο κεφάλι του, θα μετρούσε σωστά το πλάτος του μετώπου, την απόσταση από τα φρύδια ως τις ρίζες των μαλλιών του.

Περίμενε, περίμενε, στο τζάμι υπήρχε μόνο το σπασμένο μούτρο της και το θολωμένο βλέμμα της.

Αυτή, η Πηγή Βογιατζή, αυτή που διάβαζε τα μάτια των άλλων, καρφώθηκε εκεί για είκοσι λεπτά και δεν μπορούσε να διαβάσει τα δικά της.

Ένιωσε το στήθος και το κεφάλι της να καίνε την ίδια στιγμή που τα πόδια της είχαν ολότελα ξυλιάσει, άλλος άνθρωπος από τη μέση και πάνω, άλλος από τη μέση και κάτω.

Έκλεισε τα μάτια και ψιθύρισε πέντε λέξεις κοφτά. Δεν ξέρω πού να είμαι.

Σχετικά άρθρα 
Στέφανος Τσιτσόπουλος, Athens Voice, 11/10/2018
Διώνη Δημητριάδου, BookPress, 8/10/2018
Γιάννης Ζαραμπούκας, tetragwno.gr
teaser video